با فرزندتان در مورد ابتلا به سرطان خود، صحبت کنید
صحبت درباره سرطان خود (به خصوص برای کودکان و نوجوانان) سخت است. اولین واکنش شما در زمان ابتلا به بیماری نگفتن این خبر یا تاخیر در گفتن آن به کودکان است. تحقیقات نشان می دهد که صادق بودن یکی از بهترین راه ها برای کمک به کودکان جهت مقابله با تشخیص سرطان عزیزانشان است.
چرا باید درباره سرطان صحبت کنیم؟
وقتی یک نفر مبتلا به سرطان می شود، بزرگترها اغلب مطمئن نیستند که این شرایط را برای کوکان مطرح کنند یا نه. در این شرایط پدر و مادر و سایر بزرگتر ها در اضطراب و ترس شان غرق هستند و اولین انگیزه آنها این است که کودکانشان را از این احساسات و هیجانات شدید محافظت کنند. به هر حال دلائل زیادی وجود دارد که صادق و بی پرده بودن با بچه ها در این زمینه می تواند در آنها احساس امنیت ایجاد کند از طرفی به آنها نشان می دهید که آنها نیز دارای نقش مهمی در خانواده هستند. البته باز هم به یاد داشته باشید این شما هستید که کودکان را می شناسید و درک شما از شخصیت های آنها و نیازهایشان می تواند شما را راهنمایی کند. اگر بچه ها بفهمند که شما رازی دارید که از آنها مخفی کردید آنها باور می کنند که اتفاقی که افتاده ترسناک و جدی است و این مساله آنها را از خانواده جدا می کند.
گام اول: خود را برای صحبت آماده کنید
این کاملاً طبیعی است که وقتی بخواهید درباره سرطان با بچه ها صحبت کنید نگران باشید. البته قبل از صحبت با بچه ها خودتان را برای سوالات احتمالی یا احساساتی که ممکن کودکان داشته باشند آماده کنید. به خاطر داشته باشید که شما مثل یک مدل هستید. فرزندانتان با دیدن شما یاد می گیرند چگونه با بیماری شما مقابله کنند. گفتن این خبر فرصتی را به شما می دهد که به فرزندانتان نشان دهید که چگونه با بیماری های جدید یا رویدادهای بد زندگی مواجه شوند. نقش بازی کردن در این زمینه می تواند کمک کننده باشد(می توانید با پرستار، دوست، اقوام، هم خونه ای این نقش را بازی کنید). چرا که در موقع صحبت با بچه ها ممکن از کلماتی استفاده کنید که برای کودک بار اضطرابی دارند و با نقش بازی کردن از آن می کاهید. یا جلوی آینه تمرین کنید، این کار هم به هماهنگی کلمات در ذهنتان کمک می کند. به اهدافتان فکر کنید. مانند اینکه:
– درباره بیماری شما فرزندتان چه مسائلی را نیاز دارد که بداند؟
– چگونه می توانید به فرزندتان کمک کنید که بفهمد چه پیش آمده؟
– چگونه می توانید به فرزندتان کمک کنید که با این خبر مقابله کند؟
همان طور که ممکن است خودتان را برای صحبت با کودکتان آماده می کنید، خودتان هم ممکن است سوالات زیادی داشته باشید:
چه کسی باید درباره بیماری سرطان من به کودکم بگوید؟
شما ممکن است احساس کنید که بهتر است درباره بیماری تان به فرزندان خود بگویید. اما اگر نگرانی که شما ممکن است خیلی هیجان زده شوید، می توانید فرد متخصصی را به جای خودتان انتخاب کنید.
چه زمانی باید به فرزندم بگویم؟
زمان دقیقی برای گفتن وجود ندارد. مطالعات نشان می دهد که کودکان قبل از اینکه از ماجرا مطلع شوند اغلب فکر می کنند اتفاق بدی برای پدر یا مادرشان رخ داده است. اما یادتان باشد اگر مبتلا شدن به سرطان را از فرزندانتان پنهان کنید آنها آسیب می بینند.
سعی کنید با بچه ها به محض اینکه از نظر احساسی به وضعیت پایداری رسیدید صحبت کنید. حتی اگر نمی دانید قضیه چقدر جدی است و یا چه درمان هایی لازم است و یا منتظر جواب آزمایش های بدی هستید. ولی آنها را مطمئن کنید که به محض اینکه از جزئیات مساله اطلاعات بیشتری بدست آوردید آنها را مطلع خواهید کرد. مثلاً: پدر الان برای انجام یک سری آزمایشات در بیمارستان بستری است. ما هنوز مطمئن نیستیم مشکل چیست اما وقتی بفهمیم شما را مطلع می کنیم. زمانی را برای صحبت انتخاب کنید که فرزندتان در آرامش است.کاملاً مطمئن باشید که زمان کافی برای صحبت و پاسخ به سوالات داشته باشید. سعی کنید بین صحبت کردنتان فاصله نیوفتد،(مثلاً زنگ تلفن، چک کردن مسج یا ایمیل و…) چرا که این فاصله ها صحبت کردن را برای بچه ها سخت می کند.
کجا باید به فرزندم بگویم که سرطان دارم؟
انتخاب مکان صحیح برای انتقال این خبر با کودکتان می تواند از استرس صحبت کم کند. البته وقتی مکانی را برای یک مکالمه دشوار انتخاب می کنید مطمئن باشید که آن مکان خصوصی، راحت و بدون عوامل حواس پرتی است.
گام دوم:با کودک خود صحبت کنید
وقتی تصمیم گرفتید به فرزندان خود بگویید که بیماری سرطان دارید باید چند نکته را در نظر داشته باشد:
– به یاد داشته باشید که نباید صبر کنید که جواب همه سوالات و آزمایش های خود را درباره سرطان بگیرید بعد به فرزندان خود بگویید چرا که این ممکن زمان زیادی را بگیرد.
– آماده باشید که اطلاعات اساسی را منتقل کنید. مثلاً: نام سرطانتان چیست؟ کدام قسمت بدنتان متاثر شده؟ چه جوری ممکن درمان شود؟
– زمان و مکان مناسبی را برای گفتن انتخاب کنید.
– به یاد داشته باشید که ممکن فرزند شما ظرفیت توجهش محدود باشد بنابراین سعی کنید اطلاعات مهم را اول بدهید.
– درباره تن صداتون فکر کنید. داشتن یک تن صدای آرام و مطمئن به فرزندتان در مقابله کمک می کند.
– درباره اینکه فرزندتان ممکن است چه احساسی داشته باشد در طول صحبتتان فکر کنید.
– راحت و صادق باشید:اگر شما از اول با فرزندانتان صادق باشید فرزندان مطمئن می شوند که شما در آینده هم وقتی اطلاعات جدی گرفتید به آنها راستش را می گویید. از طرفی خودتان هم راحت می شوید چرا که نگه داشتن این راز فشار و استرس بالایی بر شما وارد می کند.
– اطلاعات را متناسب با سن فرزندانتان فراهم کنید
– اگر شما بیش از یک فرزند دارید، باید مکالمه جداگانه ای برای هر کدام داشته باشید. چرا که بچه ها براساس سنشان اطلاعات متفاوتی نیاز دارند. سن فرزند شما برای فهمیدن بیماری و اینکه چگونه واکنش نشان می دهد در برابر سرطان نقش مهمی دارد. البته به یاد داشته باشید که هر کودکی به روش خودش واکنش نشان می دهد.